Οι επαφές του Ηνωμένου Βασιλείου με τους επαναστατημένους Έλληνες άρχισαν πολύ νωρίς κατά την Επανάσταση. Δεν ήταν λίγοι οι Βρετανοί φιλέλληνες που κατέφθασαν στην Ελλάδα για να βοηθήσουν εθελοντικά στον Αγώνα, κάποιοι εκ των οποίων είχαν υπηρετήσει ως αξιωματικοί του Βρετανικού Στρατού, ενώ μόλις τον Φεβρουάριο του 1824 η Προσωρινή Διοίκηση της Ελλάδας συνήψε δάνειο με ονομαστικό ύψος 800.000 λιρών Αγγλίας (εκ του οποίου θα εκταμιευόταν το 59%) με βρετανική τράπεζα, το οποίο θα μπορούσε να θεωρηθεί και ως de facto αναγνώριση της ελληνικής κυβέρνησης. Πιο ξεκάθαρη αναγνώριση ήταν βεβαίως η υπογραφή και από το Ηνωμένο Βασίλειο της Συνθήκης του Λονδίνου τον Ιούλιο του 1827, που ολοκληρώθηκε με τη διαπίστευση του πρώτου Αντιπρεσβευτή το φθινόπωρο του 1828.
[8]20 Νοεμβρίου 1828. Ο Edward Dawkins ζητά ακρόαση από τον Κυβερνήτη Ιωάννη Καποδίστρια στον Πόρο για να του επιδώσει επιστολή του Υπουργού Εξωτερικών του Ηνωμένου Βασιλείου, με την οποία διοριζόταν Αντιπρεσβευτής του Ηνωμένου Βασιλείου στην Ελλάδα. Την ακριβώς επομένη (9/21 Νοεμβρίου), ο Dawkins ενημερώνεται ότι θα γίνει δεκτός την ίδια ημέρα από τον Κυβερνήτη. Η επίδοση της επιστολής συνιστά την επίσημη έναρξη των διπλωματικών σχέσεων μεταξύ των δύο κρατών.
17[29] Νοεμβρίου 1828. Επιστολή του Κυβερνήτη της Ελλάδας Ιωάννη Καποδίστρια προς τον Υπουργό Εξωτερικών του Ηνωμένου Βασιλείου για να τον ευχαριστήσει για τη διαπίστευση του E. Dawkins ως Αντιπρεσβευτή στην ελληνική Κυβέρνηση, μία πράξη που ο Κυβερνήτης χαρακτηρίζει ως «νέα ευεργεσία προς την Ελλάδα».
[10]22 Σεπτεμβρίου 1828. Επιστολή διαπίστευσης του Βρετανού Αντιπρεσβευτή E. Dawkins στην ελληνική Κυβέρνηση από τον Υπουργό Εξωτερικών του Ηνωμένου Βασιλείου George Hamilton-Gordon, Κόμη του Aberdeen.
1829: Οι πρώτες προξενικές Αρχές του Ηνωμένου Βασιλείου στην Ελλάδα
30 Δεκεμβρίου 1829 / 11 Ιανουαρίου 1830. Ο Κυβερνήτης της Ελλάδας Ιωάννης Καποδίστριας αναγνωρίζει τον George William Crowe ως Πρόξενο του Ηνωμένου Βασιλείου στην Πάτρα, με βάση το προξενικό δίπλωμα διορισμού με ημερομηνία 10 Σεπτεμβρίου 1829.
[18]30 Νοεμβρίου 1829. Ο Βρετανός Αντιπρεσβευτής στην ελληνική Κυβέρνηση E. Dawkins διορίζει τον William Almene ως Προξενικό Πράκτορα του Ηνωμένου Βασιλείου στη Μήλο.
1833: Οι πρώτοι Έλληνες διπλωματικοί αντιπρόσωποι στο Λονδίνο
[3]15 Οκτωβρίου 1833. Επιστολή του Βρετανού Βασιλιά Γουλιέλμου Δ΄ προς τον Βασιλιά Όθωνα με την οποία εκφράζει την ευαρέσκειά του για την αποστολή στο Λονδίνο του Μιχαήλ Σούτσου, Πρεσβευτή της Ελλάδας στο Παρίσι, προκειμένου να παραδώσει ευχαριστήρια επιστολή από τον Βασιλιά της Ελλάδας για τη βοήθεια που προσέφερε ο Βρετανός Βασιλιάς κατά τη μετάβαση του Όθωνα στην Ελλάδα. Ο Σούτσος μετά το Ηνωμένο Βασίλειο, μετέφερε παρόμοιο μήνυμα στον Ρώσο Αυτοκράτορα Νικόλαο Α΄, ενώ μετά από λίγο διάστημα διαπιστεύθηκε και ο πρώτος Έλληνας Πρεσβευτής στο Ηνωμένο Βασίλειο Σπυρίδων Τρικούπης.

Σπυρίδων Τρικούπης (1788-1873)
Ελαιογραφία του Σπ. Προσαλέντη
Πηγή: Εθνικό Ιστορικό Μουσείο, Αθήνα
14/26 Οκτωβρίου 1833. Αντίγραφο της επιστολής με την οποία ο Υπουργός Εξωτερικών της Ελλάδας Αλέξανδρος Μαυροκορδάτος ανακοινώνει στον Βρετανό Αντιπρεσβευτή στην Αθήνα E. Dawkins τον διορισμό του Σπυρίδωνα Τρικούπη (προκατόχου του στο Υπουργείο Εξωτερικών) ως Πρεσβευτή της Ελλάδας στο Λονδίνο.
4/16 Δεκεμβρίου 1833. Διορισμός του λόγιου Μιχαήλ Γ. Σχινά ως Έλληνα Επιτετραμμένου στο Ηνωμένο Βασίλειο έως την άφιξη του Πρεσβευτή Σπυρίδωνα Τρικούπη (και ελληνική μετάφραση).
Οι πρώτες προξενικές Αρχές της Ελλάδας στην Ιρλανδία
17/29 Αυγούστου 1835. Ο Πρεσβευτής της Ελλάδας στο Λονδίνο Σπυρίδων Τρικούπης εισηγείται τη δημιουργία Προξενείων της Ελλάδας στο Δουβλίνο και το Μπέλφαστ και τον διορισμό εκεί των ευκατάστατων εμπόρων Charles Halleday (ή Halliday) και Arbuthnot Emerson αντιστοίχως.
11/23 Οκτωβρίου 1835. Ο Υπουργός Εξωτερικών Ιάκωβος Ρίζος-Νερουλός εισηγείται στον Βασιλιά Όθωνα τη δημιουργία Προξενείων της Ελλάδας στο Δουβλίνο και το Μπέλφαστ, συμφωνώντας έτσι με προηγούμενη εισήγηση του Έλληνα Πρεσβευτή στο Λονδίνο. Θεωρεί δε ότι πιο σημαντικό κέντρο εμπορίου είναι το Μπέλφαστ, αλλά είναι απαραίτητη η δημιουργία Αρχής και στο Δουβλίνο. Ο Υπουργός κρίνει σημαντική τη δημιουργία των συγκεκριμένων Προξενείων, όχι τόσο για να αναπτυχθούν εμπορικές σχέσεις, όσο για να αντλήσει τεχνογνωσία και πρακτική εμπειρία η Ελλάδα από τις περιοχές αυτές στον τομέα της γεωργίας και του εμπορίου.